Vila e zemërimit

>> Monday, November 02, 2009


O vilë e largët në male



E rrethuar me bukuritë më të mira të natyrës


Me lulet erë mira e me pemë të ëmbëla


Me hartën e bukur të kodrave të larta






Banuesi yt të ndërtoi për të vizituar ty


U bëre nikoqir i tij i përhershëm në këtë botë të rreme


Që, në fillim mendonte se në ty do të pushonte


Por nuk gjeti gjë pos zemërimit të llahtarshëm






Ti e shoqërove me vetminë e rëndë


E mësove me vetminë dhe me largësinë nga njerëzit


Ia shtove zemërimin e nivelit super modern


Ia largove dashurinë e vashës me sy të rrëshqitshëm po si të horizontit oqeanik






O vilë e bukur e shoqëruar me bukuri të qeta


Ti aspak mos u zemëro dhe mos ia ngarko fajin vetes


Sepse i zoti yt tashmë e kuptoi se e kishte gabim


Të largohet prej njerëzve e të jetojë i vetwm në ty






Qoftë për të pushuar apo për t’u përgatitur


Në shpirtin e tij të thellë


E kishte gabim që nga fillimi


Gabim, gabim do t’a ketë deri në fund


Që të izolohet nga bota e bukur


E në qetësi të veten do të futet deri në fyt në llum






Hevzi ZEQIRI

0 Komentet:

Post a Comment

Video rasti:

  © Blogger template Simple n' Sweet by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP