Fjalët e tij

>> Monday, June 07, 2010

Hevzi ZEQIRI

U nisa detit me valë,
Për Zotin tim.

U nisa rrugës pa kthim,
Në vendin tim t’arrij.


Atje ku bien vëllezërit e mi;
Atje ku për çdo ditë,
Vajton i shkreti fëmi.

... ... ...

Prisja dallgët e larta,
Ja, erdhi bisha-njeri.

Barot dhe flakë vetjake,
Më shkoi mbi kokë.

Thash se mbeta në valët e detit
Për jetë e mot.

... ... ...

Çfarë më gjeti mua,
Që n’vend s’arrita!

Fytyrat vocërrake të fëmijëve bujarë,
N’mendje mu vërtitën.

... ... ...

Do t’doja t’shkoja unë,
Por shkoi fatlumi, vëllau im.

Çfarë ke o vëlla që s’lëviz?
A mos vallë je pishman!?
Ah, ah sikur të isha në vendin tënd.

... ... ...

Nga pas më ecën zëri i tij...
... zëri i tij:

“Çfarë ke që e ul kokën,
I shtrenjti vëllau im!?

Në mos isha unë,
Do të ishe ti.
A nuk do të ishe i lumtur!?

Unë jam nëpër qiej,
Po më bartin engjëjt.

I lyer me gjak,
Do ta takoj Zotin tim.

Ktheje kokën vëlla,
Në shtëpinë time qiell.

Në trupin tim të përgjakur,
Këtu nis liria.

Në mos qoftë Islami,
Më i ngrohtë se dielli,
S’kanë pse i duhen piklat e gjakut tim.

0 Komentet:

Post a Comment

Video rasti:

  © Blogger template Simple n' Sweet by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP