Përthyerje mëkatare
>> Monday, January 21, 2008
Jerida KULLA
Nata theu pasqyrën
në oxhakun e shtëpisë sime,
tymi fshehu krimin
nga sytë kureshtarë të yjeve...
I mblodha copat e zjarrta.
M’u dogjën duart,
m’u përvëluan,
lëkura përtokë më ra.
Lexova në heshtje
Atë që bota në mëkat e la...
Lotët rrodhën varg
që të lehtësonin dhembjen e duarve.
Për syrin e trishtuar
u bënë barrikadë.
në oxhakun e shtëpisë sime,
tymi fshehu krimin
nga sytë kureshtarë të yjeve...
I mblodha copat e zjarrta.
M’u dogjën duart,
m’u përvëluan,
lëkura përtokë më ra.
Lexova në heshtje
Atë që bota në mëkat e la...
Lotët rrodhën varg
që të lehtësonin dhembjen e duarve.
Për syrin e trishtuar
u bënë barrikadë.
0 Komentet:
Post a Comment