Q'asht dashunia?
>> Tuesday, August 12, 2008
Jetën tonë plot me ndjenja që jetojmë
Të paprituna , mrekullina na rrethojnë
Plot dëshpërime , hidhërime e hare
Vijnë e shkojnë pa e ditun , e pa pse?
Kur vjet shkojnë edhe rritesh , vjen nji ditë
Ndryshon zani edhe shpirti edhe sytë
Takon vajzën , jetën që ta hijeshon
Edhe ndihesh sikur bota s'ekziston.
Vajza jote shum të mira po të sjell
Të ngrohë zemërën , të rrezon porsi diell
Kalojnë ditët edhe shpejt dashunia shuhet
Dhe nga buzët rrëshqet fjala që nuk thuhet
Fjalë e idhët nga buz't e amb'la paska dalë
Ta ngrijnë zemërën që dikur e kishe valë
Bota jote në një gotë u përmbys
Bashkë me hallet mu në gotën e rakisë
Lotët rrjedhin si përrua pa pushim
Zemëra digjet e shkrumohet në pikëllim
Dashunia jote e madhe sot u shua
Ish gënjeshtër e kuptove dhe e thua
Dhe e thua ti gënjeshtrën që t'mashtroi
Plot me ngjyra ajo ishte e stolisun
Fundin kishte si qdo gja dhe mbaroi
Zemrës tande ja shkaktoi një të krisun
Argjend Xhelili
0 Komentet:
Post a Comment