M'ka ra terri, e kërkoj dritën!

Mka ra terri e kërkoj dritën
Sa lwshon rreze dielli,
Kwta sye e mi s`shohin dritë nga qielli,
Terr i madh më ka kapluar
Sytë e mi m'i ka verbuar.
Jam i verbër por i gjallë
Nuk shoh imanin si më është tharë
Nuk shoh veten po shoh botën,
Harrova ringjalljen pas jetës së kësaj bote,
Harrova të gjitha,
Harrova se jetoj,
Tash pendimin smund ta përfytyroj,
Dhe balli më është tharë,
Pasi namazin nuk e kan falë .
Po a ti hap sytë e mi
E ta them shehadetinë,
Ta shoh xhamin,
Ta puth token ky ball i tharë,
Se xhenetin do për ta pare…!
A thua vall mos bota bën dritë shumë ,
E sytë e mi tash rrin pa gjum ,vetëm duke kërkuar falje nga Zoti,
Dhe po e pres faljen dhe fitimin e Xheneti!

Ilir SALII, Kumanovë