KEMBESORI

Unë në këmbë shkruaj poezi
eci me një thes plot lodhje
në vend të flokëve në kokën time
katër pata dhe kurora tropikale

në qafë më varet gjerdani prej Njëbrirëshi
dhe varësja e Zeusit
në dorën e djathtë ora
akorduar sipas teletekstit

të një TV-je lokale nga Atlantida

nga këmisha e grisur

gjoksi emeton djallëzisht qime të holla

në kërthizë lotët e bishës në grahmën e vdekjes

megjithëse me këpucë alpine,

hapat e lehtë më janë si fluturimi i dallëndyshes

dhe nuk jam krenar për gjendjen time

por natyrisht as marre nuk më vjen

për fukarallëkun tim

gjithçka mund të jem,edhe frikacak

ndonjëherë flas si shumë,por i ligë nuk jam

Unë jam thjeshtë një Këmbësor

Kalimtar i dynjallëkut jorastësisht Verior

plote brekë fëmijësh dhe llomotitje femrash

tradicionale sikur çaji në Angli

pasdite në ora pesë

kam mundësinë të shikoj si çuditen me mua

ngacmoj shikimet si një vejushë gjysmë lakuriqe

në bregun këndej Lumi

i përjetshëm dhe i zgjuar

plotësoj fushat e zeza në fjalëkryq

në tetëkahore fus drejtimin e nëntë

sepse ai është i imi,unë në te kaloj

dhe në këmbë poezi shkruaj ...

Nijazi Jahja Mripa

@ njm Mitrovicë e Veriut,

2012-08-22