MUNDESH

>> Thursday, November 08, 2007



Vehap KOLA


Mundesh,
Nga bota të mos mahnitesh,
Aq sa s’ka të drejtë,
Të mos përngjajë,
Më e madhe se ç’është e denjë.
Botën, nën këmbët e tua,
Të përmbajtura, ta vësh,
Mundesh.

Ka dhe më tutje,
Rrugë, dhe jo pak,
Shpeshherë.
Paçka se sytë t’u mjegulluan,
Dhe shtegu t’u errëtua,
Nga hijet e harrimtarëve.
S’këputet fryma,
Në kraharorin tënd sovran

Mundesh,
Vetëm të lindesh,
Disa herë,
Pa kryqëzuar rrënjët,
As degët, me kënd;
Të çelesh dhe njëherë;
Të çelesh trëndafil,
Mundesh.

Mundesh,
Luftëtar të bëhesh,
Dhe në u tutsh si lepur;
Hero të zbardhesh, dëshmor të biesh,
Dhe prapë të ngjallesh,
Madje të mos vdesësh,
Asnjë çast,
Dhe në u tutsh si lepur,
Gëmushën ta bësh pritë,
Mundesh.

0 Komentet:

Post a Comment

Video rasti:

  © Blogger template Simple n' Sweet by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP