Nje shpirte pa femijeri

Minushe DAKU, PRISHTIN

ndjeva dashuri ndaj teje o krijese e embel...

thura vargje perty ne membranen e erret .....

ne murin e kordonit vizatova me ndjesine time fytyren me te dashur..

ne endrrene jetes se mbyllur shijoja zerin e bukur

me bere boten e vogel pallat te pasur mbreteror sepse pata perkrahjen e nje nene te dashur....

me gezim numrova ditet e drites

me lot te paderdhur pritja oren e lumtur..

si ore muri te ndegjoja oren e zemres e dashura ime ....

dritherime ....vajtim....ankim.....lot mallkim

ndjeva ne shpirtin tend...

ndjeva momentin kur nuk me deshe me...

me prishe botet nene....

te voglen dhe te madhen..

\C'PATE NENE?

U deshperove?

Pse s'te meritova dhe une si tjeret femije?

valle nuk mjaftoi gjinia dhe embelsia ime??

me prishe lumturin

e nuk pate guxim te me ndjesh ne gjoksin tend...

nuk u lodhe per shpirtin tim valle?

nuk qave per jeten time te pashijuar valle?

po trembja dhe urrejtja me te forte se dashuria jane?

me nderrove me rini te perkohshme

zgjodhe lirine vetjake

dhe mua me lirove me injorove

nuk dashurove

Allahut sju frigove

pate thesar e margaritar

tash ke mall dhe vetem qan..

nje shpirte e gjuajte menjane.

Nuk te fal ...ti mua sme deshe