Per ne Pervalle

Burhan Fili

E Prizrendin tue e lane,
Te shoqron shkoze edhe thane;
Diku ma andej: arre e lajthi.
Afer lumit po verr e bli .
N’ane te djathet Kalaja e Vashes,
Me ja kalu begut e pashes;
Qe per nder e fisnikri:
Rinin e saj e bani flij.
Qe edhe shkjau mire ta dinte:
Shqiptarja ne dore gjalle nuk binte.
Per fat te keq sot o zotni:
Kerrja e jete keq kaperdi…
Edhe sot o lum jarani:
Ba shqiptaret placke mejdani,
Neper bote, rruga e pazare,
Shite si gjaja vec per pare.
Por kto fjale jam tue I ndal,
Se ne Prevalle une due me dale:
Per bri rruges lumi gjarperon,
Nji nga njifshatrat pershkon,
Disa Shqiptar , disa Boshnjak,
Bashkjetojn por s’jane nji gjak.
E sa bajn keto fjale me u shkru,
Gryken e malit tue pershku…
Ne Mushnikove kthesa malore,
Te pershendet Ah e lande halore…
E ne Pervalle s’vonon me dale,
Ne prehen t’ Sharrit fort me malle.
Ne gjergjef t’ vet Allahu e qendisi,
Me Duer te Veta e stolisi.
Prej gjinit te bjeshkes uji shperthen,
Ne qejf te vet teposhte bjen.
Ne parzem te bjeshkes si inxhi,
Syte e mallit s’dijn me ngi.
Si dijn vet Allahu ju prijn:
Njeni burim rrjedhe per ne Drin.
Burimi tjeter ne Vardar shkon,
Ne det Egje ai pushon.
E kur dielli I shkrep rrezet,
Edge tokes drita I ndezet:
Frymarrje te re jeta fillon,
Me meshire te vet Zoti e bekon.
Edhe syte tue shetit,
Ne sfond te pa fund tue sodit…
E ngadal dhenet bjeshket marrin,
Fort me malle e hijeshojn Sharrin.
E me andje bariu ju prijn,
Qenet e Sharrit besnik ju rrijn;
Te tre bashke per bukuri,
O Zot I madh, sa mrekulli!
Tue u ngjit bjeshkes ne ato gryka:
Struken man toke e urtyta,
E sa mire asht me I shikju,
Por ma mire asht me i shiju
Shiu i bute motin freskon,
Ylberi malin e pershkon,
Te gjith s’bashku si xhevahir,
Mendjes s’dlirt ambel tuer i thirre.
E kur nata perden leshon:
Ne forme te vet cdo gja pushon.
E kur hana lehte ndricon,
Me andje naten hijeshon.
Edhe qielli kthiellt si lote,
Pesumblleteshe hana e plote;
N’kupe te qiellit si elmas,
Bukurija vete lakmi me ja pase.
Me ambelsi rrezet shetit…
Aka mendje qe keto i sodit?
Dite e nate e toke e qiell…
Tesbih Allahut tue i perciell…
Po njeriu vall ku do te jete,
Qe ne sofer te nefsit asht zatet?
Aktor jemi ne kete jete,
Secili nga ne t’ luej rrolin e vet.


Kto vargje i shkroi Burhani,
Nji copeze dhe nga Vatani,
Udhetar, jetim zamani.