Eja

me mungon afria yte,

heshtja jote qe me vlone,

dhe me hedhe ne kengen e vetmise,

dikur uragan e tash i mjere...

eja se te pres ne pragun e deres,

si nenlokja birin e saj,

ta shikojme njeri tjetrin,

pas shume shekujve largesie...

gjurmet e madherise tende,

me kujtojne ne psheretite,

prap i izoluar, si i marre shikoj kohen si me iken...

ti do te vishл, e une do te gezohem,

xhelozoj mbi shoqeruesit e tu,

ti prap me tenden...

rruga eshte e gjate dhe e lodhshme,

eja ne shtratin e dikurshem,

te na ledhatosh me brengat e tua,

te na qetesosh me ligjin e Krijuesit...

Hamdi Nuhiju