Nenes sime

Xheladin HAMZA

Në ëndrrën e natës që iku pa kthim

Ti nëna ime,

mendimet mi përkëdhele

I bëre të mëndafshtë

Si flladi i verës në mbrëmje...

Kujtimet për Ty

Zbritën qerpikëve të mi

Të larë me lot...

Mbi varrin tënd u përkula

E hapa portën e zemrës së djegur

Ajo u gjunjëzua totalisht

Elhamin zëshëm ta këndova

Shpirti më dridhej si në ankth

E fjala më mbeti në fytin e tharë...

Mbi mollëzat e faqeve

M’u rrokullisën lot dhembjeje

Ranë mbi varrin tënd

Me lule mbuluar

Ku ti rehatshëm fle, nëna ime!