Porosia e te vdekurit

Shkruan: Zejni MAZLLAMI

Kur shkruaj kete storie,

Me dridhet dora,

Syte me lotojne,

Shpirti me ngushtohet,

Gati me pelcet zemra,

Me dhimbset jeta,

Me shuhet shpresa,

Por prap vazhdoj...

Ne raft revista e magazina,

Mbi tavoline alkooli dhe kokaina,

Ne krevat femer lakuriq,

Ne televizor " MIAMI BITCH"...

Ne mendje asnje ajet dhe asnje hadith,

Shkuerja e pare ne xhami kur do pendohem,

Seksi i pare kur te martohem,

Jam semur nga SIDA dhe nuk mund te sherohem...

Pak kohe u zbavita e shume kohe lengoj,

Pa e kuptuar jeten ajo kaloi,

Pa e pare enderren ajo mbaroi,

Pa filluar beteja flamuri i bardhe valoi...

Iu drejtova mjekut me tha se nuk ke shpetim,

Iu drejtova prinderve me thane nuk je biri yne,

Me ne fund iu drejtova Atij qe duhej ti drejtohem qe ne fillim,

Pendohu me tha o robi Im...

Pa u penduar me arriti vdekja,

U zhduk e kota ne shesh doli e verteta,

Nga denimi i vdekjes ne denimin e varrit,

Kjo eshte porosia i vdekuri-te gjallit...