Kur ndihesh i lodhur

Nuk di si dhe nga të erdhi
Por ndihesh i pa jetë
Mezi qëndron në këmbë
Dielli nuk ndriqon edhe për ty
Hëna të errëson edhe më shumë natën
Uji të shton etjen
E sado që thellohesh të gjesh përgjigje
Monotonia të dërmon
E kërkon një grim force të t’vie
E nuk mund ta presësh
Qasti shum I gjat
E jeta e shkurtë ishte dikur
Ti shum I vdekur tani
Kur gjallëroje harrove,s’të kujtohet
As qiejt s’po të buzëqeshin
E shiu frikshëm mbi kokë të godet
Dielli s’ti thanë flokët
E zemrën s’ka kush ta ngrohë
Shiqon për rreth,askush s’të vëren
Atëherë të bie ndërmend
Se Zoti s’të ka braktisur
Pra lutu te Ai
Dhe do jetosh atë që duhet
Shpëtimi yt është vetëm Zoti
Mbaro me heshtjen dhe hesht
Pusho së pushuari dhe zgjohu
Syno të mirën,jetën
Është ajo që s’blihet
Me milionat e ndyra që kishe
Është ajo që s’jipet
Si dhuratë ditëlindjeje
Është ajo që s’humbet dhe s’gjindet
Rrugëve të shprishura
Atë ta dha dhe do ta merr Zoti yt
Pra falenderoje Atë
Se ti me gjithë jetën tënde I përket
Dhe do jesh I tij si të gjith ne.

Argjend Xhelili