Miqësia

Isha te miku im për së dyti,
Doli te dera dhe më priti,
Gëzimi m'u shpreh në fytyrë,
Fillova t'i kërkoj këshillë.

Mikut tim e miku im,
I dhashë selam e ma ktheu,
U këshillova unë e ai,
Derisa shkuam në shtëpi.

M'u kthye shpresa për vazhdim,
Më nuk shkova në dëshpërim,
Fal i qofsha Zotit të Vërtetë,
Që gjithmonë punon me të drejtë!

Sa e bukur është miqësia,
Që më afron për të mirë,
Por edhe më e bukur e vërteta,

Që të nxjërr nga çdo errësirë!

Valbon RUSHITI

(Inspirim gjatë kohës kur isha te miku)