Një ditë xhumaje ndryshova

Nuk dija se do mahnitem
Edhe pse pak e njihja
Rrugës i habitur vëzhgoja
Nga gëzimi në qiell rrugëtoja

Rëndë u pendova
Pse më parë nuk e njoha
Fyti mu ngushtua
Atë ditë xhumaje zbulova

Shumë u ndryshova
Ditën kur e takova
I lagur në sokak prisja
I shuar në shi vdisja

Habitem në caktimin e Caktuesist
Rahmanit, Alimit, Kerimit
Zemrës dicka i dhuroi, atë për mua e zgjodhi
Dhe lehtë më shëroi

Ja Allah...
Është gjethi i vetëm në degën time
Shërim i vetëm i dhimbjes sime
Era e vetme e rozës sime
Ashk i fundit i jetës sime

Metin Hoxha