Për ty mendoj dhe jetoj

I zhytur thellë në mendime
Se çfarë është, jeta ime
Endem si zogu shtegëtarë
Vuaj e ndjehem si i vrarë

Pse ?
Nuk gjej prehjen time
Mbështetjen dhe lumturinë
Përqafimin e ngrohtësinë e tij
Te lutem, pashë Perendin!
Paqe e meshire dua tani
U tretem, kush këtë po e din
Lotët pastruan dy syt e mi
E dlirë është jeta me ty Zoti im


Krenaria e besimi
Mbeten tani si përfundim
Urrejtja e zemërimi
Nuk mbjellen në shpirtin tim

O Zot!
Më mbaj në duart tua
Deri sa shpirti të më pushoj
Më mer me vete edhe mua
Këtë dhimbje ta qetësoj

,,Eja me mua o robi im!
Të të jap kënaqesi e shpetim
Jeto tani ne trupin tim
Mendo ne falje dhe pendim”!

Jehona Perquku