E dielë

Vehap S. Kola

Sot, e dielë hijesh qe dita
E ëmbëlisur nga shiu dhe vreshtat
E zgafellur nga shtegtimi i njerëzve stinorë

Ditë shkurtabiqe që hijeve u fal shtat
Profeteshë e shiut si dallëndyshja
Preu mespërmes duart e mia
Kredhur në diell të bakërt perëndimi

Me gjak diellor, fytyrat e njerëzve lyej
Siç lyenim me gëlqere trungjet pranverore të pemëve
Dhe fytyrat e qirinjta sonte zbardhëllojnë qytetin

U desh dielli bërë theror
Tash hijet shtegtojnë si dallëndyshet
Që foletë e tyre t’u mbeten njerëzve
Se nuk ka stinë për dashuri,
As himne, as trëndafila
Shpirtra po