Mirnjohja

Kerim GASHI

Qdo gje te bukur shijova

Pasuri te madhe disponova,

Shume te mira absorbova,

Qka ishte e embel e shijova.

Kjo bote eshte e imja ,kete bindje e krijova.

Asnjeher nuk mendova ,

Se valle ne jete ku gabova,

Qe a duhet per keto ,dikujt ti falenderona.

Mendova se kush falenderim meriton.

Lindja e ketij mendimi shpejt perendon.

Eshte AI qe premton dhe realizon,

Qe adhurimi dhe mirnjohja ATIJ I takon.

Krejt keto begati qe perjetova,

Asgje ne jete nuk mbetë qe nuk e shijova.

Por duke gabuar nuk pushova,

Ngajeher urdhrat e TIJ injorova,

Dhe per te mirat qe I gezova nuk u falenderova.

Sa I hidhet eshte gabimi!

Sa I vlershem eshte pendimi!

Sa I pa vler eshte zhgenjimi!

Sa I art qe eshte falenderimi!

Sa I embel eshte gezimi

Qe buron nga pendimi

Sa I pasur eshte veprimi

Qe ka synim falenderimi

Per te gjitha qe jetoja,

Per te mirat qe shijoja,

Per ate toke qe banoja ,

Per femijet qe nuk I ledhatoja,

Ne veprat e keqija qe peshoja,

Per premtimet qe nuk I realizoja,

Per Te keqijat qe beja, qe vetes ia lejoja,

Per shendetin qe kisha dhe nuk falenderoja,

Por nje gje me ne fund kuptova!

Se vendin primar ne jete duhet ta kete MIRNJOHJA.