Jeta
>> Saturday, January 26, 2008
Almedina DAUTI
Pse vallë e do jetën
kur ajo dhuratë përgëzimi
gjithëmonë ta dhuron VDEKJEN.
Pse vallë e përqafon
kur ajo pa mëshirë të sulmon
me zjarrë të përgëzon.
Pse vallë gëzohesh
kur të mira të dhuron
kur ajo prapavijen e ka të të hidhëroj.
Pse vallë synimet tua
i ke drejtuar shumë larg
ku mund të jetë minuti ai që të ndan nga ajo.
Pse vallë i'a dhuron
kur ajo me gjembat e saja trupin ta shkatrron
e gjakun ta helmon.
Pse vallë mundohesh ta ngritësh
në shkallën që se meriton
kur qellimi i saj i vetëm është të të nënqmoj.
E ke shtruar sofrën
me të mira t'pakufizuara
nesër ndoshta do të jesh tek kontinjerët rrizkun duke kërkuar.
Merrë stolitë e saja dhe stolise vetën
mos kthe shikimin mbrapa
por shfrytëzoje JETËN.
Kapë në dorë armën
e lufto me vetën kryeje misionin tënd
e përshëndetu me JETËN.
0 Komentet:
Post a Comment