Vdekja

Qenka errësirë, asgjë nuk po shoh!

Po dëgjoj vetëm zëra...

Por nuk po i njoh...

Prek trupin,

Qenka ftohur si hekur,

Më në fund e kuptova

Se paskam vdekur!

Përreth meje ka shumë njerëz shoqërojnë,

Dhe ndiejnë dhimbje,

Se në moshë të re kam vdekur.

Dhe fjalë të mira më thonë,

Por unë e di se ata s'më kanë dashur kurrë,

Por pse sot po aktrojnë?

Oj jetë që me vuajtje më mbushe,

Ku jeni o prindërit e mi të dashur,

Që çdoherë më ngushëllonit...

Pse sot nuk më dëgjoni?

Unë ju flas, ju vetëm heshtni!

Oj jeta ime që më mashtrove,

Me këto valë të kota,

Ku isha unë atëherë çfarë,

Më mashtroi që mos t'i nënshtrohem Allahut!

Ku jeni oj shoqet e mia që vazhdimisht më shoqëronit...

Oh sa ndjenjë e hidhur...

Shumë valë të jetës kalova,

Se ka gropa të thella unë,

Asnjëherë s'e mendova...

Sa çudi...nuk më ndihmojnë,

Sa shumë më premtonin,

Por sot as nuk më shikojnë...

Dëgjoj një zë të ëmbël,

Që më ngushëlloi,

Qenka ezani që trupin ma rrëqeth,

Por kësaj radhe nuk më fton në namaz,

Por xhematin të ma falin mua namazin!

Çdo gjë përfundoi me mua,

Por kam një lutje o xhemat,

Më dëgjoni...

Në varr kur të më lëshoni,

Lërmani një vrimë

Ta shoh dritën e kësaj bote,

Që vrapova shumë pas bukurive të saj...

Vrapova pas çdo gjëje

E tash... e tash...

Çka fitova???

Xhejlan ALI