Një trung bujar përreth me kusarë

Besnik JAHA

O ti degë e trungut tim të tharë

Pse më jep petal si nga loti i larë

Pse ma fsheh zemrën e trungut bujar

O ti degë e trungut tim të tharë

O ti syth i vogël i degës së dalë

Pse më rri i heshtur ashtu pale-palë

Pse nuk i tregon ti të tillat fjalë

O ti syth i vogël i degës së dalë

O ti lule e vyshkur e sythit të fshehur

Pse pa pirë asgjë më rri si e dehur

Pse nuk ma tregon hallin tënd të zbehur

O ti lule e vyshkur e sythit të fshehur

O trung i tharë me sythe, degë e lule

Pse kaq gjatë qëndrove e nuk u përkule

Pse me maskë si plakë veshur në kule

Rri trung i tharë me sythe, degë e lule

Unë trungu i tharë me këto të gjitha

I dalë në një vend rreth e rreth hitha

Me zë të fortë pareshtur që klitha

Jam tash në liri dhe s’i kam të gjitha