Çdo fillim ka mbarim

Jam një krijesë njerëzore,

Jetën dhe vdekjen s’i lë dot pas dore.

Jam e krijuar prej mishi e gjaku,

Brenda kam një zemër,

Që ka frikë e respekt Allahun.

Frikohet asaj dite,

Kur do të dalim në gjykim,

Të gjitha t’mirat e t’këqijat,

Kur do t’na dalin n’dritë.

Punët e dunjasë, mundohem t’i di,

Por nuk më shërbejnë në dhé kur unë të hy.

Më shpëtojnë veprat qe bëra për Allah,

Do të ndëshkohet për ato pas dore që ka lënë.

E këtë të gjithë duhet me ditë,

Se edhe jetës i vjen një mbarim.

Arlinda TOPOJANI