Për ty

(Kushtuar shoqes sime)

Të flas për ty,
S’më mjafton një vit,
Ti je prej gjërave më të bukura
Që i mbaj në shpirt!

Kur të pashë për herë të parë,
Më godite thellë në zemër!
Me shkronja të arta,
Shënove një emër!

Shënove emrin tënd,
Për të mos e shlyer kurrë,
Po si një kështjellë
E thurrur me gurë!

Shoqëruesja e jetës sime,
Dritë e syve të mi,
Të cilët do të verboheshin,
Po mos të të shihnin ty!

Kur jam pranë teje,
Krahërorin tim e kaplon gëzimi,
E ndjej në shpirt një qetësi,
Që ta emërtoj as vetë nuk di!

Do të doja të isha hënë,
Që të ndriçoj në dritaren tënde!
Apo ndoshta pëllumb,
Në krahërorin tënd të pushoj!

Të isha ujë deti,
Që s’ta shuan etjen dot!
Apo sikur të isha zog në mal,
Të këndoj për ty pandal!

Dashnia që kam për ty,
U barazua me dashurinë që ke për mua!
S’mund të thuash fjalë më të mirë...
...se fjalën të dua!

Sadete SULIMANI