UDHËTIMI NËPËR SHTIGJET E HARRUARA

Derisa shpirtërisht i vetmuar
Udhëtoj shtigjeve të harruara
Uni im ballafaqohet me mua për fjalë
......................të pashqiptuara kurrë!

Hedhi shikimin e lodhur
Mbi gjethe të zverdhura
................................çuditërisht
Shoh këmbët e mia tek dridhen
Si të ishin në ankthet më të forta
.................tamam si para vdekjes!

Jap selamin në anën e djathë
E pastaj edhe në të majtë
Engjëjt vijnë me të bardha veshur
Zikrin zëshëm bëjnë hiç pa u nda
ALL-LLAH ALL-AH JA ALL-LLAH
LA ILAHE IL-LALL-LLAH
MUHAMED RESULULLAH

Unë dhe uni im me sytë të përlotur
Nga shpirti që të dy zëshëm ia themi:
JA’RABBI SA E BUKUR ËSHTË
E GJITHË KJO BUKURI!

Xheladin HAMZA