JE NË MOSHËN KATËDHJETVJEQARE

(Poezi nga Dursun Ali Erzincanli)

Duke shpresuar në mëshirën Tënde, nga mëkatet tona
Në emrin tënd O Allahu,Azze ve Xhel

O i Dërguari i Allahut
Jeta jote e mëshirshme për gjithësinë, shfaqet në zemrat tona
Në të shikojmë ty nga zemrat tona

Ja
Je në moshën një vjeçare
Je në vendbanimin e Beni Sadit
Nuk tu bënë ty gjidhënëse gratë
Dhe për këtë arsye u hidhëruan retë
E nuk lëshojnë as një pikë shi
Thatësia mbretëron në Beni Sad

Por është një re e vockël në qiell
I dashuruar në ty..
Dhe nuk ndahej ti
Dhe njerëzit janë në lutje për shi..
Halimja të mban ty në prehër
Në fytyrë kishe një mbrojtëse për të mbrojtur ty nga dielli
Por ishte reja e vogël në qiell
I përqendruar dhe i lidhur tek ti
Dhe je në prehër të priftit që lutet
Prifti shikon në sytë e tu të bukura
Dhe e harron edhe thatësinë, edhe shiun po edhe lutjen
Po ti nuk e harron
Ti shikon në qiell më sytë e tu, për të cilët flijohen shpirtrat tonë
Dhe ajo reja e vogël ritet, dhe ritet…
Dhe pastaj bien pikët e shiut nga reja
Por shume prej tyre nuk e dine arsyen e rënies së shiut
Shumica nuk te dine për ty…..
Je në moshën 6 vjeçare
Je në udhëtim për në Medine Munevvere
Pranë teje është nëna jote e pastër dhe Ummu Ejmena
Dhe e ndien jetimesinë në varrin e babait
Pastaj në rruge, ne Ebva te prêt edhe një tjetër humbje
Ne Mekke hyn pa nënën tende
Abdulmutalibi ndryshe ty të do ty
Edhe Ebu Talibi ndryshe të do ty

O i Dërguari i Allahut
A i thërrisin fëmijët e Mekës nënat e tyre pranë teje?
A shikoje ti në toke kur ata thuanin “nënë”?
Sa net erërat e Mekes i bartën lotët e tua për në Ebva?
Sa net ke vajtuar duke thirre ‘Nënë’?
Zotëri!
Edhe për ty i kemi thirr nënat tona “nënë”
Edhe për ty i kemi thirr baballarët tanë “babë”


Je në moshën 25 vjeçare
Dhe je krejtësisht i ndryshëm
Askush nuk është sikur ti
Aroma jote përhap dhembshuri
Zëri yt jep siguri
Ti je Muhammed-ul Emini

Je në moshën 33 vjeçare
Mëshirat janë valë valë

Je në moshën 35 vjeçare
Eja, mos na le të presim o i dashuri ynë

Trokëllimat e derës se qiejve gjëmojnë
Eja, mos na le të presim o i dashuri ynë
Zemrat atyre qe presin Resulin gati pëlcasin
Eja,o i dashuri ynë
Ka ftesa për në malin e Nurit.
Ja
Je në moshën 40 vjeçare
Je në malin Hira
Xhibrili zbret nga qiejt
Pikë pikë prej çdo vendi salatet dhe selamet lartësohen
Ti je një ‘Ah’ që je i shkoqitur me nostalgji nga zemra e gjithësisë
Je mëngjes për netët tona te errëta
Ti je i dërguari i AllahutTi je i dashuri i AllahutTi je Pejgamber i Allahut
Përse te lënduan ty o prijësi ynë
Perse të maltretuan
Athu pse vdiq Ebu Talibi gjithë ky sulm i padrejtë?
Apo pse mbete pa mbeshtetje?
Na parafytyrohet të qarët tu në Qabe

Na kujtohet ku tha “xhaxha sa shpejt e ndjeva mungesën tënde”
Na kujtohet namazet që i fale në Harem

Mbi kokën tende hidhej fëlliqësira
Le të flijohen kokat tona për kokën tende të bekuar
Si të përqeshnin të pafetë ty, duke të shikuar ty!
Një njeri vrapon nga rrugët e Mekkes për tek ti
Njeri vrapon, por sikur të kishte zbritur në tokë nga Arshi
“Kush është kjo vrapuese” ishte pyetja që endej në zbrazëtirë
Kush është kjo vrapuese?
Dhe njeri përgjigjej:
Kjo është Fatimeja, vajza e Muahammedit
Nena e prijësve…..
Ta pastron fytyrën vajza jote
Ajo,që të ngjan ty më se shumti mbi sipërfaqe të tokës
Qeshje dhe vaja e saj ishte sikur e jotja
Na përkujtohet ku i thuaje “Mos qaj vajza ime”
Pse te nxjerrën ty nga vendbanimi yt?
A thua pse mbete pa mbrojtje?
A nuk e dinin ata Atë që të mbronte ty?
Atë, i Cili ty të gjeti jetim dhe i Cili u kujdes për ty
Atë i Cili të dërgoi mëshirë për botërat
Ata ty te akuzonin me mendjelehtësi, e ti heshtje
Të thuanin i çmendur, të thuanin poet, por ti heshtje

Ata të pyetnin “Kush do të të shpëtojë nga duart tona”
Ti,
Ti thuaje “Allahu”
Allahu Azze ve Celle
Qiellin e kaplonte frika
Kur ti thoje “Allah”
Arshi dridhej
Në Bedër thuaje ‘Allah’
Zbritnin tre mije engjëj-kalorës
Një qind e njëzet e pesë mijë as-hab thonin
“Prindërit tanë qofshin kurban për ty”
O i Dërguari i Allahut
Ishe duke ecur në rrugët e Medines
Kur të panë ty vajzat e vogla të fisit Beni Nexhar nuk dinin ç’të bënin nga gëzimi
I pate pyetur ato “A më doni mua”
Dha ato u përgjigjën “Shumë të duam o i Dashuri i Allahut”
Dhe ja ktheve “Allahu e din edhe unë ju dua shumë”
Janë edhe të rinjët që jetojnë sot
Ndoshta nuk janë vajzat e fisit Beni Nexhar, por edhe ata të duan ty shumë
Lotët e tyre dëshmojnë se ty të duan më shumë se veten e tyre
Nuk kanë askënd përveç teje
Allahu e din, edhe ti i do ata shumë
Je në moshën 63 vjeçare
Je në lutje për Zotin
Ishte përgatitur një xhybe për ty, nga leshi zi me vija,
Qoshet i kishte të bardha
E veshe atë dhe shkove pranë shokëve të tu
I rehe duart e tua mbi gjunjë duke thënë
“A e shihni, sa bukur që është”

Njëri që ishte në tubim u drejtua kah ti duke kërkuar

“Prindërit e mi qofshin kurban për ty o i dërguari i Allahut, më jep atë mua”
Pse të kishte kërkuar atë duke ditur se ti e doje atë

Duke ditur se kur kërkohej ti kategorikisht nuk thuaje jo

Në rregull i tha atij

Dhe ti sërish e veshe xhyben tënde të vjetër

Kishte edhe një javë që të takoje me të Dashurin tënd

Sërish të përgatitën një xhybe të njëjtë, por nuk arrite të vishje

Pate dërguar lajme me gjuhën e Ebu Hurejres

“Pas meje do të vijnë njerëzit të cilët do të thuajnë “ Ah sikur të kishim parë pejgamberin e të mos kishim as pasuri e as fëmijë”

Dhe me Enesin pate ndarë mallëngjimin

“Shumë kisha pasur dëshirë të shoh vëllezërit e mi të cilët më besuan mua pa më parë mua”

O prijësi ynë

O i dashur që në Medine vishe hidhërimin duke thënë “Umeti Umeti”

O I dashur që në Meke në emër të botërave tha “Allah”
U përkulëm dhe betuam pranë derës së dhuntisë hyjnore
Çkado që sjelle nga Zoti yt ne e pranojmë
Ne dëgjuam dhe besuam

O i dërguari i Allahut
Ti ende je në moshën katërdhjetë vjeçare
Dhe ende je në krye të Umetit

Nga Turqishtja : Kader Vogel