Meditim

Vajada KECI

Zot i Madh mos me ler

Te dorezohem une po druaj

Jeten ne dore

Ti ma merr

Ja Rrabbi me te s’po luaj

Dikur me erdhi frymezimi

Tek sa droja gjat meditimit

Ne preher e ulur duke mbajtur

Librin e madh te perkujtimit

Me perplasi me goditi

Sa nga duart s’me rreshkiti

Me dha ndjenje me drodhi shpirte

Kur me verboi me ate drite

Lagur fleteve prej lotit

Meditim kur isha humbur

Meditim kur shpresoja

Te prisja jeten me te lumtur

Te hesht ngadale te hesht pa gaz

Te rrij ne heshtje a te bertas

Te hesht amani te mos e marin

Lerm sa te vij goditja varrit

Se nje dite do te vij veç drite

Se do te kete aq shume drite

Se i verberi do te nis te shikoj

E memeci te kendoje

E kur do te jete ajo dite

Libri thote duhet me prite

Ku do te jem une ate dite

Librat e mi te nxjerrin ne drite

T’mi nxjerre librat e une ti shoh

T’mi shohe bota e te mi njoh

T’me njoh çdo veper e çdo mendim

Ne heshtje te pres gjykimin tim

Do te vij kjo dite ja Rrabbi im

Ku do te jem une ne ameshim?

Ku do te jem pas dites se varrit

A ne driten Tende a ne drite te zjarrit