<<<>>>

Namir LAPARDHAJA

Dites dielli rremihete fshehtas nje ngerdheshje

padukshmeria fshihej rreze nates

pa yje e hene tirrej nje metafore

Diku…

Ne avlemendin e kujteses meria gulconte tejendane qenies

Ne rrugen e qumshtit bene vetevrasje nje tufe yjesh

gjaku i tyre u shperhap ne tis te qoshes perbri

nata rrezet fshinte pas yjeve

Hithrat shtrire pergjate bulevardit

I benin hije takave pika-pika te nje neperke aty ndane.

Shpirtrat marrok benin sehir marrezine

Hapat zvargte ne trotuarin prane.

Ishte lindja e nje ylli te ri

Shpetohej nje ploje luleshqerre

Harruar prej motmoti ne kujtese

Qenia gjakonte per shtatzena te reja