Mendoj

Besnik JAHA

Në dhomën time kur qëndroj

Netëve të gjata pa gjumë

Mendimeve të gjera udhëtoj

Si mbi lumë

Mendoj për jetën që kam

E për atë që mund t’kisha

Kthehem e shikoj si jam

Si mund t’isha

Mendoj dhe për jetën e shkuar

Askund s’ndalem – s’kam arsye

Ajo jetë e pakushtuar

Si ndër yje

Mendoj edhe për ty, o nënë

Që më ke fytyrë engjellore

Pa ty – si natë pa hënë

Si jetë mortore

Mendoj dhe për ty, o at

Që bir të zemrës më pate

Eh…, si na ndau ky fat

Si janë këto fate

Dhe për ty o vëlla mendoj

Që të kam krah në jetë

Pa ty s’kam pse jetoj

Si pemë pa fletë

E për ty o ime motër

Mendoj për çdo ditë të jetës sime

Si u rritëm sbashku në votër

Si n’vaj e gëzime

Mendoj edhe për ty, o vashë

Edhe për jetën tonë që shkuam

Si u ndamë – asgjë s’të thashë

Si u bashkuam

Eh, mendoj dhe për shoqërinë

Dhe për ata që sot s’i kam

Me ata që mora diturinë

Si sot që kam

Mendoj e mendoj kështu

Pareshtur s’ndalem së menduari

Herë mendoj kështu e herë ashtu

Si i punësuari

E pas mendimit nuk ndaloj

Po e marr lapsin pa përtesë

Vargje njëpasnjë shënoj

Si për shkresë

I vazhdoj gjersa të m’mpihen

Duart e gishtërinjtë e mi

Mendoj, mendimet në vargje shkrihen

Si për çudi