Duhani

ndalesh e mendon
mendon se mediton
se si Zoti t’i dha të gjitha këto të mira
E nuk din t’i shfrytëzosh

kur Ai të dha mendjen
dhe bukurinë njerëzore
shtat të gjatë e të zhvilluar
me plot punëtor të palodhshëm
Vazhdimisht duke punuar

trilion reaksione zhvillohen në tru
askush nuk i ndal pos urdhrit të Tij
por që shkaktar i dobësimit të tyre
Është prapë i varfëri njeri

Nuk punon ditën por mundohet natën.
lodhet rraskapitet pas diturisë
e kurorëzimi i saj gjithmonë i mungon
Me duhan atë e mbulon

Kurrë nuk ka qenë i mirë
E si mund të jetë për ty
të pengojnë të gjithë
e harron atë që e di
E përbuz atë që e njeh.
Nga duhani!
Nga mungesa e asaj
Që afër nuk e ke.
Një cigare të shkretën
Fytin ta ngrohësh e
Kinse të qetësohesh.

Hevzi ZEQIRI