E vërteta

Hamid FETAHU

Marr një laps e marr një letër

Po shkruaj të vërtetën.

Këtë që nuk e di, e shoh,

Nuk po kuptoj, por e pranoj.

Çfarë të dëgjoj kur ai flet?!

Më i ditur jam unë vet.

Ku ta kërkoj atë që kurrë se gjeta;

Kush jam unë, kush më krijoi;

Pse marr frymë, pse jetoj?

Unë dhe ti:

E dimë kur është ditë, kur është natë;

Pse s’tregojmë kush është i vobektë

E kush i ngratë.

Ta pranoj çështë e vërteta:

Njëherë e humba pastaj e gjeta.