Pa dyshim

Bardha KQIKU

Kur tokën mbuloi pluhuri i rënduar,qielli me të shikuar u trazua.

E dielli I bukur se si perëndoi,ashtu papritur u errësua,

Gjithqka ndryshoj,era që fryen pa pushim,u ashpërsua,pësoi ndryshim.

Retë në lartësi,pal pal fluturonin në pafundësi.

Lisat e maleve të gjithë pa dallim mundoheshin ta fshehnin atë psherëtim.

Thellësia e detit,errësira e shpellës,brendësia e tokës,sekreti I fshehur thellë në zemër, s'mund ta mohojnë këtë ekzistim.

U del në pah,u shpaloset si gjëja më me vlerë,mahnit mbarë rruzullin tokësor.

Përfshin galaktika yjësish,pa dukshmëri popujsh,mbërthen në vete sekretin madhështor.

I dukshëm I padukshëm,dy llojet së bashku rrinë,atakojn njëri tjetrin por kurrë se kuptojnë.

I pa ekzistenc pa të tjerët,por të tjerët të pa vlerë pa ty.

Bashkëjetes e ndërsjell.

Dëgjohen të tjera psherëtima,ma lëndojn veshin tek mundohen të ma dryshojn mendjen.

Zëri fuqishëm jehoi,mbizotëroi mbi të gjitha psherëtimat,mposhti asgjësoj me një fjalë të pazëvendësueshme: Ligj Hyjnor me prova të pakontestueshme.