Ç'mall?!

U zgjova nga gjumi me një mendje të kthjellët,
Sikur ndjeja diçka,prandaj u ula në një stol.
Pyesja veten ç’më ka gjetur!?
Përse gjithnjë gjërat më duken kot!?
Eh,sikur të dija ç’më ka kapluar mua.
Të ç’lirohem njëher shpirtërisht e të mos kem dert,
Të kisha nderin edhe unë të shprehem lirishtë,
Të largohem nga këto labiriuthe që svlejnë hiq...
O Zoti im,të lus me gjith zemër e shpirtë,
Të lus të më jepësh kohë edhe pak,
T’i zgjidh problemet që më rrebeluan e që nuk më lënë të ç’mallemaspak...
Ngadal,ngadal,kështu erdhi koha e mirësis.
Tendencat e mia ëndërrore zunë të realizohen.
Një erë e lehtë e së vërtetës ngacmonte trupin tim.
Që tash e tutje u binda se ç’do gjë nuk mund të jetë absurde...
Tashmë faleminderimet nuk mbarojnë rishtazi ndaj Allahut,
Që më bëri të ndrzshoj mendim për të Gjithë ato gjëra që ndaluan udhtimin tim...!

Valon ISENI