DUAJA E FAKIRIT !!!

SHEJH Jusuf KARDAVI

O Zot, Ty që të nënshtrohen fytyra dhe raca
Ty që ke nënshtruar gjallesa e masa
Ballin tim për Ty e vë në tokë
Ti e meriton e askush tjetër në këto botë.

Duart e mia drejt teje zgjaten
Me ankth e përmallim
O Zoti im !
Mirësitë e tua kërkoj


Unë jam ai që Ti më njeh më mirë
Gjynahembyturi tek Ti kërkoj mëshirë.
Eh sa kohë kam kaluar
Larg Teje duke e tepruar.

Si djalë, Netët e gjata i torturoja,
i pagjumë i sfidoja, e lodroja
Megjithëse kisha pranë meje
Adhurues që natën e bënin ditë
Asnjëherë nuk arrita
Ta kuptoj ku i gjenin fuqitë

Vetës asnjëherë
Nuk i kam vënë fre
E viktimë e saj kam rënë
Sot jam bërë pre

Edhe kur ndonjëherë
Kuranin lexoja
Ajetet që malet
Dot nuk i mbanin
Por unë fakiri nuk i kuptoja.

Zemër moj
Çfarë stralli je?
Të flet Krijuesi
E ti nuk e ndjen?

Shokët e mi
Tash më kanë kaluar
Allahun e kanë njohur
Sot shumë lart
Kanë fluturuar.

O Zoti im !
Mëshirën Tënde
Derdh mbi mua !

Unë fakiri
Në derë të kam ardhur
Flokët shkapërderdhur
Këmbët zbathur

Zemër vrarë
Nga kjo botë i lodhur
Merrmë!
Mos më lër
Të harruar!

Unë jam i mashtruari
Me dhuntitë që më dhe.
Ti je Madhështori
Sa Falës që je!

Kështu jemi ne
Fakiri dhe beu
I keqi dhe i miri
Të krijuar nga dheu.

O Zot, sikur Ti
Mos më mëshirosh,
Të më drejtosh
Të më ndihmosh
I humbur jam fakiri
S`më bën dobi
As argjendi
As floriri.

Muskujt e fortë
Krimbat do të ushqejnë
Tokën do të plehëroj
Po shpirti i shkretë ku do më ndalojë?

Ah sikur o Zot
Drejt Teje të më ngjitet
Mos atje poshte
Prejt Teje mos më braktiset.

Kjo botë mashtruese
S`është faji i saj
Më është nënshtruar
Inat pse ti mbaj?

Zjarri, liqenj të dallgëzuar
Nga këtu ku jemi
Na ngjan
Me bukuri praruar

Parajsa, lulishta e kënaqësisë
Kur jemi këtu
Vështirë e larg na duket
O vetja ime
Mbi të është Zoti i gjithësisë.

Rrugën e mora
Malet e vetes i kaplova
U rrëzova !
Por prapë po ngrihem
Zot ti më jep fuqi
E unë rrugën
Përsëri vazhdova.

E di se do të arrij
Zoti im nuk kam dyshim
I dobët jam
Por Ty të kam në ndihmë

O Krijues!
O Mëshirues!
O Mëkatfalës!
O Ndihmues!

O Zoti im !
Nëse në hak kam hyrë
Ti borxhin ma shkarko
Mua fakirin mos më harro.


Zoti im !
Derë tjetër
Veç Mëshirës Tënde
Nuk kam!

Frikësohem, dridhohem
Gjynahet pas më ndjekin.
Hapma derën!
Ato do më djegin.

Nuk kam asgjë
Për të të ofruar
Veç lotët e nxehtë
Të zemrës së frikësuar.

Ti je afër Meje
Ti më ke kuptuar

Askush se ka bërë
Askush nuk mundej
Nga pesha që kam marrë
Për të më shpetuar.

Marrë nga Vellimi poetik i Shejh Jusuf El Kardavit “Frymëzim dhe freski” F/114

Shqipëroi: Eduart Thartori