Bismilah

Adnan Ameti

NË EMËR TË ALL-LLAHUT
MËSHIRUESIT MËSHIRBËRËSIT

Ej ju shoqe edhe ju gra
N’kët botë me mbet askush s’ka
Edhe prej vdekjes shpëtim nuk ka
Prej gjithkujt kemi me u nda
E lumja ajo mend që ka
Nuk e harron atë dunja
Fal namazin pa e nda
Dhe bën rahmet n’fukara
Ndaç me bë zoti rahmet ,
Sa të jemi gjallë me bë ibadet
Për atë botë bën sërmi
Se vet në varr duhesh me hy
Dhe me vehte kërkend ske
Nënë as babe as vllazni
Dhe përfundi dhe përmbi
Drita hiç ska kah me hy
Askush smundet me të ndihmu
Prej atij terri me t’shpëtu
Ose një dritë me ta çu
Veç Ameli ta bën dritë
Shoqe t’bëhet s’tlen me u mërzitë
Mos se pa vdek hiç nuk bën
Mos e merr nëpër gojë kënd
Mos e ngre kokën me u habit
Se exheli është tuj t’prit
Si n’shtëpi edhe ndër gra
Mos thuaj se si unë nuk ka
Se n’tabut duhet me ra
Si I pasur si fukara
Se më I madh se Zoti ska
N’sexhde duhesh me I ra
Shum të lutemi ja Mustafa
Ti te Zoti bën rixha
Mos me na lënë n’xhehenem me ra
Dhe Kur’an për shpirt t’këndojmë
Edhe vdekjen ta mendojmë
Mos u habitni ej fëmijë
Se të gjithë n’tokë kemi me hy
Çka ka send do ti lëmë shkret
All-llahu për ne lëshoftë rahmet
Na I bëftë fajde makfiret
Na shpërbleftë me XHENNET.

(Nga NËNA ime e Dashur
Të mësuar në vegjëli)