Hojet

Fahredin SHEHU

Kemi bërë hojet nga dylli frymor

Po mbledhim polenët dhe nektaret

T’i mbushim kupëzat këndore

Me balsam shëruam plagë radioaktive

Me aloje qetësonim shpirtin e tevona të kallet si me absinth

Gurëve u dhuruam emra dhe pozita në trup në përfundime nervore të tubëzuara si konstelata qiellore shkencëtarët i emërtuan ganglie

Diçka në shpirt më therr rrufeshëm

Plaku im shtrydh kokrrat e rrushit me polifenole

Nusja ime puth engjëjt me vula mes dy krihëve

çupëza ime më ngjan mua më shumë se sa unë vetën kur e shikoj në pasqyrë kosmike

Biri im harroi buzëqeshjen me tullumbace qyrrash në një zgavër dhe në tjetrën tuba neoni

Nëna ime gatuan ushqime dhe mbush kupa me verë kosmike për të gjithë vetat tona në banket t’i ftoj të eglendisen të gjithë

Vëllau im prêt miq vërtitës, ravgues

Motra thurr sexhaden që rrëfen misteret duke u lutur në të

Ne vetat e ndryshme sëbashku hartojmë planin e hamronisë botërore

Në kenobiumin tonë përsiasim si t’i pushtojmë teritoret e pëlleshme

Ku dashuria farë mund të hedh

Injoranti im jeton pa barrën e dijes dhe shabakohet për ne jeton qetë dhe na përqesh

Tregtari im u hutua me çmendinë tonë

Gjeniu im ngulfatet nga fjalët të cilët askush nuk ua vë veshin

Artisti im ngrin frymën prodhon stalaktite fjalësh

Xhini im më mëson ta zë mushkojën e moçalit dhe me pejë të kuq mëndafshi ta lidh për kofshën e këmbës së majtë

Demoni im është Eudemon dhe më udhëzon që së pari të puth pas ofendimit e pastaj mund të pshtyej nëse jam lënduar

Engjëlli im orvatet të më argëtoj me melodi të shumëta MP3 të ruajtura në silikon

Hutia ime flet amnorçe dhe pyet

Kush të lexon ty o jetim i etshëm

Në vend timin i përgjigjet Feja

Bukuroshja elegante tek i rri ballë moshës e I thotë

Bota do të jetoj edhe pas 2010 edhe pas 3012

Hoja ruan mjaltën me mijëra vjet

Kjo nuk është poezi

Fjalët mos të të hutojnë

Derisa çpiket mënyra e re e komunikimit

Kjo do ta kryej punën e vet

Kjo është Teurgji nga farmakopeja e serafimëve

Eliksir për jetëgjatësi